مدح و شهادت حضرت مسلم بن عقیل علیه‌السلام
ای جان میهمان، ز چه تن پاره پاره‌ای؟ جایت به چشم‌هاست، چرا بر قناره‌ای؟ آن گـریه‌ها ز وصل، به لبخـند شد بدل دیشب تو، ابر بودی و امشب ستاره‌ای دیشب سرت به دامن دیـوار کوچه بود امـشـب چه سربـلـنـد به دار الامـاره‌ای تو با شکاف لب، به چه کس می‌دهی سلام؟ بر بـام رفـته، یا که به دارُالـزّیـاره‌ای؟ مـردم پی نـظـارۀ تـو جـمـع گـشـتـه‌انـد امّا تو بر جـمـال که، گـرم نـظـاره‌ای؟ بـر بــازدیـد دیـشـب تـو امـشـب آمــدم افـسـوس من پـیـاده، ولی تو سـواره‌ای |